โรงเรียนอนุบาลคลองขลุง

เมื่อถึงเวลาเข้าเรียน    ทุกคนก็นั่งประจำที่ของคนอื่นเรียบร้อย   โดยฉันต้องระเห็จตัวเองมานั่งข้างๆนายเต้    เพื่อนๆนี่ช่างเลือกที่นั่งกันดีซะจริงๆ

"นายเต้ ไปทำอะไรมานะ   เยินเชียว"   เสียงของอาจารย์ถาม ด้วยความเป็นห่วงหน้าหล่อๆของลูกศิษย์สุดที่รัก

"ผมเป็นพระเอกไปช่วยนางเอกมาครับ แบบในหนังไงครับ ก็ผมเกิดมาเพื่อปกป้องคุณนี่ครับ" สงสัยแค่พูดคงจะไม่เหมือนจริง นายนั่นเลยต้องหันมาทางฉันด้วย   ทำให้เพื่อนๆฮากันทั้งห้องเลย    แล้วยังงี้จะมีใครกล้ามาจีบฉันไหมล่ะเนี้ย

ขณะที่ฉันกำลังจะออกจากห้อง   ยัยปลาก็รีบวิ่งมา "เพลง วันนี้วันเกิดเธอใช่ไหม เดี๋ยวฉันกับเพื่อนๆจะจัดงานให้นะ แต่งตัวสวยๆล่ะ จะไปรับ" ยัยปลาพูดแล้วก็รีบวิ่งไป

ฉันคิดว่าเพื่อนๆจะรีบวันเกิดฉันซะแล้วนะเนี่ย   ไม่นานยัยตาก็มารับ

"เธอแต่งอย่างนี้ก็สวยดีนะเพลง   สวยหวานตามแบบฉบับกุลสตรี"

"หรอ   ฉันก็ว่างั้น ก็ฉันได้ตำแหน่งเป็นถึงนักเรียนตัวอย่างของนักเรียนหญิงทั้งโรงเรียนนี่นา" ฉันพูดแล้วก็หัวเราะ    เพราะว่าฉันน่ะ เรียบร้อยเป็นกุลสตรีเฉพาะอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่เท่านั้นล่ะ   ฉันกับยัยตาคุยกันมาเรื่อย จนถึงงานที่เพื่อนจัดให้   เป็นงานเล็กๆแต่ก็น่ารักดี

พอฉันเดินเข้าไปในงาน ก็มีสุนัขตัวโตมากวิ่งมาทางฉัน   และ o_o!!!~~โอ้ ไม่นะ   ยะ อย่า    อย่ายื่นมาใกล้ขนาดนั้นสิฉันตกใจหมด   ใครเนี่ยที่คิดวิธีให้ของขวัญโดยการให้หมาคาบกระเช้ายื่นมาให้ฉัน   เฮ้อ ....อออ!!! ตกใจหมดเลย   นึกว่าจะโดนหมากินซะแล้ว ภายในกระเช้ามีกล่องของขวัญ   เมื่อหยิบขึ้นมาดูจึงรู้ว่าเป็นของนายเต้     พอเงยหน้าขึ้นมาก็ จ๊ะเอ๋ ! กับเจ้าของกล่องของขวัญพอดี    ~ทุกอย่างลงตัวเป๊ะ~ นายนั่นต้องคิดอย่างงี้แน่ๆ

"ไว้เปิดทีหลังนะ ของขวัญน่ะ ไปหาอะไรกินก่อนดีกว่า" ฉันพูดพร้อมกับยิ้มให้ แหะๆ อายมั่กมากค่ะ

"อือ ไปสิ" เอ๊ะ! ทำไมวันนี้นายถึงได้พูดง่ายจังนะ   แถมยังดูหล่อเป็นพิเศษกว่าทุกวันด้วยนะ มิน่าล่ะ สาวๆที่โรงเรียนถึงได้ชอบกัน ดีใจจังที่คนหล่อมาหลงเสน่ห์   หุหุ

เพื่อนๆต่างก็นำของขวัญมาให้ฉัน   ทุกๆคนต่างก็อวยพรวันเกิดให้ฉันด้วย

"นี่ยัยเพลง   อย่าลืมอธิฐานนะ" แหม !เสียงอย่างนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร

"อธิฐานอะไรอีกล่ะ ยัยตา"

"ยัยโง่    ก็อธิฐานตอนเป่าเทียนวันเกิดไงเล่า" อะ อ่าว ก็คนมันลืมนี่หว่า ทำไมต้องว่าด้วยเล่า

"อ๋อ   ฉันรู้หรอกน่า"   แหะๆ

"แล้วเธอจะอธิฐานอะไรอ่ะ" เฮอะ ! ที่แท้ก็มาล้วงความลับนี่หว่า จ้างให้ก็ไม่บอก

"ถ้าบอกเธอก็ไม่ขลังนะสิ" หุหุ

"ให้สิบบาทเลย บอกมา" นี่เธอเห็นฉันเป็นคนเห็นแก่เงินหรอเนี่ย

"ห้าสิบ เลยเอ้า" ก็บอกแล้วว่าจ้างให้ก็ไม่บอก

"ร้อยหนึ่งขาดตัว ไม่เอาก็อดแล้วนะค่ะ" พูดซะเพราะ แต่น้ำเสียงนี่ หึหึ น่ากลัวเป็นบ้า

"เงินร้อยมาเมื่อไหร่ บอกเมื่อนั้น" เป็นไงล่ะ ฉลาดไหม (ไหนบอกว่าจ้างให้ก็ไม่บอกไง)

"จริงๆนะ เพลง เย้"ตกลงเธอเต็มไหมเนี่ย จะเสียตังค์แท้ๆยังจะดีใจอีก คนเต็มๆอย่างฉันมาครบเธอเป็นเพื่อนได้ไงเนี่ย งงตัวเอง

แต่ก่อนที่ฉันจะคิดออกว่าระหว่างฉันกับยัยตาใครต๊องกว่ากัน   ไฟในงานก็ดับลง   พร้อมกับเสียงร้องเพลง Happy Birthday ก็ดังขึ้น ฉันเห็นไฟจากเทียนวันเกิดลอยมา เพราะมันมืดทำให้มองไม่เห็นคนถือเค้กเท่าไหร่นัก

"สุขสันต์วันเกิดนะเพลง"เสียงคุ้นๆแบบนี้ ทำให้ฉันยิ่งมั่นใจ ว่าคนถือเค้กจะต้องเป็นนายเต้แน่ๆ

"เอ้า! อธิฐานแล้วก็เป่าเทียนได้แล้ว มัวแต่มองไอ้เต้อยู่นั่นแหละ" เอ๊ะ! ยัยต๊องนี่ ชอบขัดจังหวะจริงๆเลย หุหุ อายนะเนี่ย

ด้วยความเขินฉันจึงรีบก้มหน้าลงอธิฐาน แล้วก็เป่าเทียน    แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่ความผิดของฉันสักหน่อย แต่เป็นความผิดของนายเต้ต่างหาก ที่หน้าตาดีเกินพิกัด ฮิฮิ เก่งอีกแล้วเราโยนความผิดให้คนอื่นได้

"สุขสันต์วันเกิดนะเพลง" จ๊ะ    แต่เดี๋ยวก่อนนะ เมื่อตะกี๊พวกเธอล้อฉันหรอเนี่ย   กล้าล้อคนสวยได้ยังไงกัน

สงสัยว่านายเต้จะเพิ่งรู้ว่าฉันก็มีต่อมอายเหมือนกัน จึงดึงมือฉันเดินออกมานอกงาน แต่รู้สึกว่าจะยิ่งทำให้ฉันอายนะ นี่นายไม่รู้วิธีทำให้หายอายวิธีอื่นหรือไงเนี่ย

เอ๊ะ! เดี๋ยวๆนี่ฉันออกมานอกงานกับนายสองต่อสองหรอเนี่ย   กรี๊ดๆ โอกาสดีๆมีน้อย   แต่ว่ากุลสตรีอย่างฉันเนี่ยต้องเสียภาพพจน์แน่ๆเลย ฮือๆ   แต่ฉันก็ยอมตามออกมา แหะๆ

"เพลงฉันชอบเธอนะ   เรามาเป็นแฟนกันดีไหม"

-_-; ฉันไม่ได้พูดอะไร(เพราะอายจนพูดไม่ออก) นายนั่นเลยพูดต่อ

"ฉันมีความรู้สึกดีๆกับเธอนะ"

"บางทีนายอาจจะไม่ได้คิดกับฉันแบบแฟนก็ได้"

แต่ฉันคิดไปแล้ว หุหุ เร็วจริงๆเลยเรา

"เพลง ถ้าเธอเชื่อใจฉัน ฉันจะรักเธอเพียงคนเดียว"

"..." เงียบ[

"ตลอดไป"

พูดงี้ ฉันก็ อิน อ่ะดิ